Ja, dat durf ik wel.

En dan? Wat is je geheim?

Je mag het gerust weten. Ik absorbeer alle Word-documenten en technische tekeningen, maar gebruik die niet als startpunt.

Ik kom van de andere kant

Ik zeg: ‘stel, dit ziet jullie lezer’, en dan vul ik een vel papier met de grote lijn én lekkere details. Gewoon waar je bij zit.

Poeh, dat gaan ze spannend vinden hier.

Je ziet ze denken: ‘zo’n designer, daar gáát ons levenswerk’. Ik zou ook het liefst alles vertellen. Maar ja, gangbare spullen zoals websites, animaties of powerpoints vragen om een nieuwe verschijningsvorm voor jullie werk.

En pikken ze dat?

Ja, want ik hou van precieze mensen, dat merken ze meteen. En ik gebruik geen design-jargon en geen geeltjes. Daar worden jullie heel gelukkig van, schat ik.

Hoe kwam je bij dit werk?

Ik kreeg een onmogelijke opdracht, lang geleden. Er moesten 3 gebeurtenissen uit de Nederlandse geschiedenis op 3 postzegels. Binnen 3 weken. De post-mensen zeiden ‘we belden jou omdat we dachten dat je ja zou zeggen’. Ik was best beledigd. Telde ontwerptalent dan niet? Maar ze bedoelden: er is een bibliotheek vol materiaal, wie durft dat in 24×36 millimeter te gieten? Ja, dát durf ik wel.

Hoe noem je dat nou, wat jij doet?

Ontwerpen, redactie, visualisatie. Het draait om het selecteren en presenteren van waardevolle kennis. Want kennis is pas rijkdom in de hoofden van het publiek. Zie mij als bemiddelaar, tussen jullie bastion en al die mensen buiten de poort.  

Ik zorg gewoon dat iedereen jullie snapt.

Beloof je dat?

Haha, iedereen heeft tegenwoordig een merkbelofte, dus ja, dat is de mijne. Liever zeg ik: ik kom gewoon iets máken.
Daar begint het.